Zimowa opowieść

W Parku nad Wartą zawitała Pani Zima. 

Oszronione srebrzyście drzewa stały się scenerią 

przepięknej, baśniowej aury.

"- Puszystą nieskalaną bielą,
Jakby dziewiczych łóż pościelą,
Śnieg przykrył pola głuche, senne,
Aż hen, po bór błękitnoszary..."

 

Całunem śniegu przysypany, biały

Park w szarą ciszę pogrążył się cały

I z jakichś głuchych tęsknot się spowiada.

Drzew nagich długa ciemna kolumnada

Wije się sennie i w dali gdzieś ginie,

Wije się cicho po białej równinie

I biegną ławki aleją szeregiem,

Samotne, puste, ubielone śniegiem. 

Koniec baśni. Nad Wartą zapada zimowy zmrok. 

 Wszystkie zdjęcia zrobiłam 13 grudnia...pamiętna data